Dla mnie partnerstwo w biznesie to najpierw określenie co mogę dać ja - wiedzę, doświadczenie, realizację zadań, przy pełnym zaangażowaniu w to, co robię, bo praca jest moją pasją, i szacunku do moich współpracowników, kolegów i szefów.

Potem trzeba ustalić zasady współpracy oraz wynikające z nich oczekiwania wszystkich stron, w tym otwartą komunikację. Ustalenie i przestrzeganie zasad jest najważniejsze, ale też najtrudniejsze. 

Trzecim krokiem jest ocena. To temat rzeka, zaczynając od źle zdefiniowanych zadań, a kończąc na przypisywaniu sobie osiagniec innych. Włącznie z pokazywaniem jako własne cudzych pomysłów, idei czy wykonanej pracy.

My, kobiety mamy głeboko zakorzenione przekonanie, że mężczyźni są lepsi w biznesie. Wiedzą więcej, są mądrzejsi, a to co my uważamy czy wiemy nie jest aż tak ważne. Takie myślenie prowadzi do braku wiary w siebie, braku odwagi bycia sobą, niezależnie od zajmowanego stanowiska. 

Powinnyśmy się wspierać (mentoring jest tutaj wyjątkowo pomocny), dbać o swobodę wypowiedzi, wzajemny szacunek i ocenę według tych samych reguł, bez względu na płeć. 

Takie zachowanie powinno stać się nawykiem, bez obawy o zajmowaną pozycję. Tylko wtedy mamy większą szansę na realizację naszych ambicji zawodowych na każdym etapie kariery zawodowej.